Πρώτη "πλαστική γέφυρα" της Ευρώπης

Στα τέλη Ιουλίου 2008, στο ομοσπονδιακό γερμανικό κρατίδιο της Έσης, πραγματοποιήθηκε ένα τεχνολογικό επίτευγμα. Όπως αναφέρει δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε («ΝΒ»), δόθηκε στην κυκλοφορία - στην αούτομπαν 455, στο ύψος του Φρίντμπεργκ - η πρώτη γέφυρα της Ευρώπης, που αποτελείται εξ ολοκλήρου από συνθετικές ύλες, κατασκευάστηκε σε άλλο σημείο της χώρας, ενώ μεταφέρθηκε και συναρμολογήθηκε στη συγκεκριμένη περιοχή εν μία νύκτα. Συνήθως, η κατασκευή μιας γέφυρας σημαίνει για τη Γερμανία αργή ροή της κίνησης στον εθνικό δρόμο, στον οποίο κατασκευάζεται ή, το χειρότερο, χιλιόμετρα καθημερινού μποτιλιαρίσματος. Μια ημέρα μποτιλιάρισμα, όμως, σε μια γερμανική αούτομπαν κοστίζει 400.000 ευρώ και ασφαλώς η κατασκευή μιας γέφυρας δεν τελειώνει μέσα σε μια μέρα. Για το λόγο αυτό, οι αρχές του κρατιδίου της Έσης αποφάσισαν να αποφύγουν αυτό το κόστος, καθώς και την πολυήμερη ταλαιπωρία των πολιτών, που έπρεπε να διέλθουν από το συγκεκριμένο σημείο του ομοσπονδιακού οδικού δικτύου. Έτσι, έδωσαν παραγγελία στο Ινστιτούτο Στατικής Δόμησης και Γεωδαιτικών Κατασκευών του Πολυτεχνείου της Στουτγάρδης - πρωτεύουσα του γειτονικού κρατιδίου της Βάδης Βυρτεμβέργης - να αναπτύξει μια ελαφριά γέφυρα με συνθετικές ύλες.

Ατού και κόστος συντήρησης

Οι μηχανικοί του Πολυτεχνείου σχεδίασαν μια γέφυρα με οδόστρωμα από συνθετικές ύλες και ατσάλινους πυλώνες. Το σχέδιο εγκρίθηκε και στα τέλη Ιουλίου συναρμολογήθηκε η γέφυρα. Έτσι, για πρώτη φορά, μια έστω και μικρή γέφυρα, μήκους 27 μέτρων, η οποία ζύγιζε 58 τόνους, συναρμολογήθηκε εξ ολοκλήρου σε άλλο σημείο - περίπου 25 χιλιόμετρα μακριά από την περιοχή τοποθέτησής της - και μεταφέρθηκε με ειδικά φορτηγά τη νύχτα εκεί όπου επρόκειτο να τοποθετηθεί. Δηλαδή, μέσα σε μια νύχτα ολοκληρώθηκαν οι εργασίες και η γέφυρα δόθηκε στην κυκλοφορία. Το ατού της νέας, «πλαστικής γέφυρας», όπως την αποκαλούν χαριτολογώντας οι κατασκευαστές της, είναι το οδόστρωμά της. Είναι ελαφρύ, ασυνήθιστα λεπτό και κοίλο κατά 22 εκατοστόμετρα. Γιατί αποτελεί αυτό ατού; Διότι, όπως εξήγησε ο επικεφαλής πολιτικός μηχανικός Μάρκους Γκάμπλερ, «οι συνθετικές ύλες διαθέτουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα ακόμη και από το ατσάλι ανάλογα με το πώς και πού τις χρησιμοποιείς. Η νέα γέφυρα διαθέτει υλικό υψηλής απόδοσης και το ενισχυτικό υλικό των συνθετικών της υλών δεν καταστρέφεται από το νερό και την υγρασία, σε αντίθεση με τις γέφυρες από ατσάλι, μπετόν και βεβαίως ξύλο». Επιπλέον, η «πλαστική γέφυρα» δε χρειάζεται βάψιμο, εκτός από τους ατσάλινους πυλώνες της, δεν καταστρέφεται από το νερό και το αλάτι και χρειάζεται το πρώτο σέρβις έπειτα από 40 χρόνια. Στον αντίποδα, οι γέφυρες από μπετόν χρειάζονται κάθε 20 χρόνια πραγματικές επισκευές, ενώ οι έλεγχοι και τα βαψίματα είναι συχνότερα. Σ’ όλα αυτά, μάλιστα, πρέπει να προσθέσουμε και τα κονδύλια για το κόστος του μποτιλιαρίσματος, που προκαλεί η χρονοβόρα κατασκευή τους. Για όλους αυτούς τους λόγους, η πλαστική γέφυρα του κρατιδίου της Έσης χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα οικονομική. Σύμφωνα, μάλιστα με τους ειδικούς, σημαντικότατο θεωρείται πως είναι εξοπλισμένη με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Διαθέτει 137 αισθητήρες που φροντίζουν για την ασφάλεια και την εξοικονόμηση κονδυλίων, καθώς καταμετρούν καθημερινά τη φθορά, αλλά και τον αριθμό των αυτοκινήτων, που τη χρησιμοποιούν.